آمریکا میخواهد انتقام داعش را از حشد الشعبی بگیرد
- یادداشت هفته:
آمریکا میخواهد انتقام داعش را از «حشدالشعبی» بگیرد
مردم کشورهای این منطقه، از آمریکا متنفّرند
آمریکا با اینهمه جنایت، ترور دانشمندان، تجاوز و حمله به خانه های مردم، بمباران در عراق و افغانستان و سوریه و ... ، موجب تنفّر ملّت های این منطقه از آمریکایی ها شده است
پس از چندماه ناآرامی و اغتشاش در برخی مناطق عراق و ضعف دولت عراق در مدیریت و مواجهه ی مقتدرانه با فتنه‌گران، و نهایتاً استعفای دولت، به تدریج فضا برای دخالت و نفوذ بیگانه فراهم شد. شرایط همانطوری شد که آمریکا می خواست، برخی عناصر داعش هم در گوشه و کنار مجدداً فعال شدند، هجمه های تبلیغاتی علیه گروه های مقاومت عراقی –بخصوص حشدالشعبی و حزب ا... عراق شدت پیدا کرد- تا اینکه نهایتاً در هفته گذشته آمریکایی ها بی شرمانه به خود اجازه دادند با بهانه های واهی، مقرهای چند گردان از حشدالشعبی (بسیج مردمی عراق) را بمباران کنند و تعدادی از رزمندگان مقاومت را به شهادت برسانند. این از نتایج استمرار فتنه در عراق و ضعف دولت عراق بود. به تعبیر رهبر انقلاب که فرمودند: «آمریکایی ها انتقام داعش را از حشدالشّعبی دارند می گیرند! چون حشدالشّعبی وارد میدان شد و داعشی را که اینها ساخته و پرداخته بودند زمین‌گیر کرد، ازاله کرد؛ اینها دارند در واقع انتقام آن را می گیرند؛ یک چیزی را بهانه می کنند، به خاک عراق حمله می کنند، عدّه‌ای را شهید می کنند.» 11/10/1398
- مردم عراق، خواهان اخراج آمریکایی ها از عراق هستند
اما حماقت آمریکایی ها در بمباران حشدالشعبی موجب عصبانیت بحقّ مردم عراق علیه آمریکا شد، به گونه ای که دوسه روز در مقابل لانه جاسوسی (سفارت آمریکا در عراق) دست به تجمع اعتراضی زدند و تصمیم به تسخیر این لانه ی شیطان گرفتند. همانطور که مردم انقلابی ایران در 13 آبان سال 1358، مُهر پایانی بر حضور نحس آمریکایی ها در ایران زدند، اکنون مردم عراق هم خواهان اخراج دیپلمات ها و نظامیان آمریکایی و تعطیل شدن سفارت آمریکا در کشورشان هستند و به تأسی از امام خمینی(ره) شعار "آمریکا شیطان بزرگ است" سردادند. حال، رئیس جمهور بی منطق آمریکا به جای پذیرفتن اشتباه و غلط کاری خود در تجاوز نظامی به حشدالشعبی عراق، ادعا کرده که حمله به سفارت آمریکا در بغداد، در اثر اقدامات و تحرکات ایران بوده و آمریکا هم متقابلاً به ایران پاسخ خواهد داد! امام خامنه ای اما پاسخی مقتدرانه و هوشمندانه به این اظهارات ترامپ دادند و فرمودند:
«ملاحظه می کنید در بغداد و در واقع در سراسر عراق هیجان ضدّ آمریکایی چقدر است، باز آن جناب توئیت کرده که ما این را از چشم ایران می‌بینیم، دست ایران است و ما پاسخ به ایران خواهیم داد. اوّلاً غلط می کنید! ربطی به ایران ندارد؛ ثانیاً آمریکایی‌ها منطقی باشند، -که البتّه منطقی نیستند- بفهمند که مردم کشورهای این منطقه از آمریکا متنفّرند؛ این را چرا نمی فهمند آمریکایی‌ها؟ شما آمریکایی‌ها در عراق جنایت کردید، در افغانستان جنایت کردید، آدم کشتید. آمریکایی‌ها در اوایلِ بعد از زوالِ صدّام، به وسیله‌ی دستگاه‌های خبیثی مثل بِلَک‌واتِر و مانند اینها، شاید بیش از هزار نفر دانشمند عراقی را ترور کردند و کشتند و از بین بردند؛ به خانه‌های مردم حمله کردند، مرد خانه را در مقابل همسرش، در مقابل فرزندانش روی زمین خواباندند و با چکمه صورت های آنها را لگد کردند؛ شما از این کارها کردید. شما آمریکایی‌ها در افغانستان کاروان شادی عروسی را بمباران کردید؛ نه یک بار، نه دو بار، ده‌ها بار؛ مجلس عزا را بمباران کردید، شماها جنایت کردید، مردم از شماها متنفّرند؛ مردم افغانستان، مردم عراق، مردم سوریه و نقاط دیگر.
لازمه‌ی حرکت سیاسی و امنیّتی از نوع آنچه آمریکایی‌ها در منطقه دارند انجام می دهند، همین نفرت است. به مردم ظلم می کنند، منافع مردم را غارت می کنند، با مردم تکبّر می کنند. مسئول آمریکایی وارد فلان کشور می شود، می رود در پایگاهی که نظامیان خودشان هستند، بدون اجازه هم احتمالاً وارد کشور شده، آن وقت رئیس آن کشور را دعوت می کند که بیا اینجا در پایگاه؛ خب مردک! اینجا خانه‌ی دیگران است، تو با اجازه‌ی چه کسی، با کدام مجوّز، با کدام اخلاق سیاسی توقّع داری که بروی داخل فلان پایگاهِ مربوط به خود آمریکایی‌ها در این کشور، رئیس آن کشور را بخواهی که اینجا بیاید و اگر نیاید عصبانی بشوید؟ این جوری هستند، این جوری برخورد کردند. خب وقتی این جوری برخورد می کنند، بدیهی است که این موجب نفرت و عصبانیّت مردم از آمریکا می شود، آن وقت این عصبانیت یک جایی خودش را نشان می دهد؛ که الآن دارد نشان می دهد.»
- یادداشت دوم:
روحانی: آن قول ها و وعده ها که داده بودم، برای شرایط صلح بود، الآن شرایط جنگ است!
یک ملّت و مملکت؛ 6 سال‌ونیم، معطّل وعده‌های روحانی!
آقای روحانی در مراسم آئین روز ملّی صنعت پتروشیمی در 9 دی 98 با اشاره به انتقاد مردم از عدم عملکرد دولت به وعده‌های انتخاباتی خود گفت: «بعضی ها به دولت دوازدهم می‌گویند قول‌هایی که اول دولت دادید، چرا عین آنها را انجام ندادید؟ خب ما در شرایط صلح، آن قول‌ها را دادیم، بعد وارد جنگ شدیم؛ ما در حال حاضر وارد یک جنگ شدیم؛ جنگ را ما انتخاب نکردیم و ما شروع نکردیم و حتی بهانه هم به آنها ندادیم. آنها آغاز و شروع کردند به جنگی که قامت استوار این ملّت را بشکنند!»
- اما ظاهراً آقای روحانی فراموش کرده که اتفاقاً یکی از وعده هایش این بود که "سایه جنگ را از سر مملکت برخواهد داشت". بنابراین عملکرد این دولت، کشور را به شرایط جنگ رسانده! آقای روحانی باید پاسخ بدهد که اگر الآن در شرایط جنگ قرار دارد، آن زمان که در شرایط صلح قرار داشت، چکاری برای مملکت انجام داد؟ عین هر دوبار در انتخابات 92 و 96، با وعده ی لغو تحریم ها و گشایش اقتصادی، رأی مردم را به خود جلب کرد؛ اما اکنون بالعکس وعده ها، تحریم ها افزایش یافته و تبدیل به فشار حداکثری شده، رکود اقتصادی کشور را فرا گرفته، تورم و بیکاری و تعطیلی واحدهای تولیدی، مشکلات معیشتی برای مردم به وجود آورده! روحانی معتقد بود مذاکره و توافق با آمریکا، مشکلات کشور را حل می کند؛ تا الآن بیش از 6 سال از عمر ملّت و مملکت به پای این اعتقاد عقیم و غلط غربگراها، هدر رفت، در حالی که همان روزهای اول دولت تدبیروامید، رهبر حکیم انقلاب درخصوص بی نتیجه بودن و بلکه مضر بودن مذاکره با آمریکا، به دولت تذکر داده بودند. حالا امروز داریم نتیجه و محصول مدیریت یک دولت شیفته ی مذاکره با آمریکا را مشاهده و برداشت می کنیم.
- به قول یکی از فعالین سیاسی، بهتر این بود که آقای روحانی می گفت این قول ها را در شرایط خوشبینی و اعتماد بی جهت به آمریکا و غرب، به ملّت دادم. طبیعتاً کسی که مسئولیت اجرایی کشور را به عهده می گیرد، در درجه اول باید بر شرایط قبل و حال و آینده کشور به لحاظ تحلیلی تسلط داشته و بداند چه مسیری را می خواهد طی کند. در دولت اول روحانی بسیاری از این مسائل موجود، آینده ای روشن داشت، اگر کسی تجربه دور اول را مبنای کارش قرار می داد و براساس آن تجربه برای دور آینده تصمیم می گرفت، طبیعتاً چنین وعده هایی نمی داد، به نظر می رسد این وعده ها بیشتر غیر واقعی و با علم بر عدم تحقق آنها داده شده است. اکنون روحانی به جای اینکه تقصیرها را به گردن این و آن بیندازد، باید پاسخگوی عملکرد خود و وعده های خود به مردم باشد.
